Katalog Wiesława NowakUroczystości, ScenariuszeOstatnie chwile... - scenariusz na zakończenie klas III Scenariusz - Ostatnie chwile... zakończenie klas III Gimnazjum w Parzęczewie W części artystycznej bierze udział 16 osób. Pozostali trzecioklasiści odświętnie ubrani stoją także "na scenie", uczestniczą w uroczystości: rozdają nauczycielom kwiaty i upominki, towarzyszą występującym w wykonaniu piosenki "Pięknie żyć". Uczniowie wchodzą "krokiem" poloneza - z filmu "Pan Tadeusz". Prowadząca Proszę o powstanie! Poczet sztandarowy wprowadzić! Następnie: Do hymnu! Po odśpiewaniu Mazurka Dąbrowskiego: Po hymnie! - Prowadząca wygłasza pożegnalne Dyrektor, drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy, kochani Rodzice, mili Goście! Nadszedł dzień, w którym trzeba się pożegnać. Minęły trzy lata, odkąd wstąpiliśmy w mury tej szkoły, trzy lata, podczas których stawaliśmy się dojrzalsi, starsi. Dziś nadeszła pora rozstania z nauczycielami, przyjaciółmi i beztroskimi chwilami, które pozostaną na zawsze w naszych sercach. Każdy z nas pozostawi w tej szkole cząstkę siebie. Tu bowiem przeżywaliśmy nasze pierwsze sukcesy i gorycz pierwszych porażek. Tu zawiązały się przyjaźnie, które pragniemy pielęgnować jak najpiękniejszy kwiat. Tu przeżywaliśmy chwile, o których nie chcemy zapomnieć. Pożegnanie to czas rozważań i refleksji - smutny, ale jak wiele wnoszący w życie każdego człowieka, gorzki - ale nieunikniony. Czy więc tylko smutek i gorycz przepełniają nasze serca? Nie, towarzyszy im radość. Radość - bo mogliśmy stanowić cząstkę tej szkoły, bo poznaliśmy wyjątkowych ludzi, bo doceniono nas i wysłuchano, bo pokazano nam właściwą drogę życia, nauczono, jak bezpiecznie pokonywać jej wyboje i nieoznakowane zakręty. Uczeń I Jest taka anegdota o uczniu, który przyszedł do mistrza i poprosił: - Czy mógłbyś udzielić mi swej mądrości? Czy mógłbyś powiedzieć mi coś, co przeprowadzi mnie przez życie? Ponieważ był to dzień, w którym mistrz zachowywał milczenie, podał jedynie uczniowi kartkę papieru. Napisane na niej było: Świadomość. Kiedy uczeń to zobaczył powiedział: - To zbyt mało, czy mógłbyś przekazać mi coś więcej? Mistrz wziął kartkę z powrotem i napisał: Świadomość. Świadomość. Świadomość. Uczeń na to: - Dobrze, ale co to znaczy? Mistrz znowu odebrał kartkę i napisał: Świadomość, świadomość, świadomość oznacza świadomość. Aby zrozumieć przesłanie mistrza, posłuchajcie historii ze zbiorów ks. Anthonego de Mello. Uczeń II Pewien człowiek znalazł jajko orła. Zabrał je i włożył do gniazda kurzego w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi. Orzeł przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem. Drapał w ziemi, szukając glist i robaków. Piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu. No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty? Minęły lata i orzeł zestarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął elegancko i majestatycznie wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami. Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony. - Co to jest? - zapytał kurę stojącą obok. - To jest orzeł, król ptaków - odrzekła Ale nie myśl o tym Ty i ja jesteśmy inni niż on. Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał. I umarł, wierząc, że jest kogutem w zagrodzie. Uczeń III Co prawda nie wyrosły z nas orły, ale to właśnie Wy, drodzy Nauczyciele, nauczyliście nas wnikliwie obserwować świat i samych siebie, nie poddawać się i zawsze mieć nadzieję. To Wy pokazaliście nam, że jesteśmy lepsi niż sami wiemy o tym. - Piosenka w wykonaniu dwóch uczniów (IV i V) - Chodź, pomaluj mój świat. - Wiersz Podziękowanie w wykonaniu ucznia VI. Jak podziękować za trud, za serce, za zrozumienie i wytrwałość? A może pięknie powiedzianym wierszem, tańcem, piosenką? TO ZA MAŁO. Podziękujemy swą postawą, dumą na dźwięk słów: Gimnazjum w Parzęczewie. Stawimy czoła trudnym sprawom Dziś każdy z nas po prostu to wie. - Piosenka w wykonaniu ucznia VII To, co mam Anny Jantar Prowadząca: Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym się dzieli z inny mi - te słowa Jana Pawła II niechaj będą wyrazem uznania dla Was, drodzy Pedagodzy. Dzieliliście się z nami swoją wiedzą, z uporem i oddaniem kształciliście nasze umiejętności, uczyliście nas wytrwałości, dodawaliście odwagi, zachęcaliście do działania. Dziękujemy. - Słowa podziękowania na tle muzyki poważnej - Dla Elizy Beethovena. Uczeń VIII - Kochanej Pani Dyrektor za ciepłą atmosferę, w której łatwiej odróżnialiśmy dobro od zła, za zainteresowanie i troskę, dzięki którym omijały nas niebezpieczeństwa, za siłę, która pozwoliła nam być dziś godnymi ludźmi, za lekcje chemii, na których cierpliwie wyjaśniała nam budowę atomu i reakcje chemiczne. Uczeń IX - Pani od języka polskiego za ukazanie piękna poezji, odnajdywanie sensu w rzeczach pozornie bezsensownych, za lekcje gramatyki, podczas których zrozumieliśmy potrzebę dbałości o poprawność naszego języka, za uśmiech dla każdego i pomocną dłoń w trudnych dla nas sytuacjach. Uczeń X - Nauczycielom matematyki za staranność, z jaką tłumaczyli wzory i zadania, za pomoc w rozwiązywaniu nie tylko matematycznych problemów, za niezapomniane przeżycia podczas wspólnych wyjazdów. Uczeń XI - Pani od biologii za ukazanie bogactwa przyrody w otaczającym nas świecie, ciekawe lekcje ekologii i genetyki, za wspieranie w trudnych chwilach, za zrozumienie i cierpliwość oraz za ciepło i spokój, którym nas bezustannie otaczała. Uczeń XII - Pani od języka niemieckiego za lekcje tego trudnego języka oraz za uświadamianie nam celowości i potęgi nauki. Uczeń XIII - Panu od historii i WOS-u za wszystkie bitwy i wojny, porażki i zwycięstwa, o których tak ciekawie opowiadał, za nieprzerwaną walkę o kształcenie naszych postaw i charakterów, za zagrzewanie do działania i dobroć nieustannie nam okazywaną. Uczeń XIV - Pani od informatyki za to, że obsługa komputera już nas nie przeraża, a umiejętność korzystania ze skanera ułatwia nam życie, za lekcje, jak je nazwaliśmy, seksu, podczas których mogliśmy podzielić się naszymi spostrzeżeniami, wyjaśnić wątpliwości, uzyskać odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Uczeń XV - Panom Anglistom za wytrwałe kształcenie w nas umiejętności posługiwania się tym tak przydatnym w dorosłym życiu językiem, za poczucie humoru, dzięki któremu łatwiej było przebrnąć przez ten językowy labirynt. Uczeń I - Panu od języka rosyjskiego za to, że mogliśmy kontynuować naukę tego języka oraz za specyficzny rodzaj żartu, którym nas ciągle obdarzał.. Uczeń II - Pani od geografii za wyczerpujące informacje o najdalszych zakątkach świata, za góry i doliny, lądy i wody, za uśmiech i oddanie, jakie towarzyszyły tym wędrówkom. Uczeń III - Pani od sztuki za ukazanie piękna muzyki, przybliżenie najwybitniejszych postaci świata sztuki, za możliwość rozwijania naszych zdolności artystycznych, a także za pomoc, której nigdy nam nie odmówiła. Uczeń IV - Pani od fizyki za wiadomości z elektrostatyki i zadania z prądem elektrycznym, za ciągłe mobilizowanie nas do nauki i pracy, za uświadamianie, że tylko systematyczną pracą możemy coś w życiu osiągnąć. Uczeń V - Księdzu za lekcje religii, podczas których poznawaliśmy istotę życia i śmierci, za wskazówki i rady, jakże przydatne w naszym, pełnym rozterek, młodzieńczym życiu, za pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć. Uczeń VI - Panom od w-f-u za wyczerpujące lekcje wychowania fizycznego, których efekty widać gołym okiem, za emocje doświadczane podczas zawodów, za dobre serce i okazywaną nam sympatię. Uczeń VII - Nie zapomnimy o Pani Pedagog, która pomagała nam rozwiązywać nasze codzienne i niecodzienne problemy, wyjaśniała nierzadko okrutne prawa rządzące światem i wciąż przekonywała nas, by wierzyć w siebie i nigdy nie poddawać się przeciwnościom losu. Uczeń VIII - Gorące podziękowania pragniemy złożyć pozostałym pracownikom naszego gimnazjum: kochanej pani sekretarce i najlepszym w świecie paniom sprzątaczkom. Uczeń IX - Są dziś z nami także ci nauczyciele, którzy choć nie do końca byli z nami, to przyznać należy, iż wnieśli niemały wkład w rozwój naszych osobowości, prowadząc nas po zawiłościach i zakrętach życia. Dziękujemy im z całego serca i życzymy, by słońce ozłacało ich pracę, trud i wysiłek, a życie było wędrówką wśród sadu pachnącego czereśniami, gdzie słowik dzwoni swe cudowne pieśni. Uczeń X - Chylimy czoła przed Dyrekcją Szkoły Podstawowej imienia Juliana Tuwima, jej nauczycielami i pracownikami, żegnamy młodsze koleżanki i kolegów. Uczeń XI - W naszej pamięci pozostaną Panie Bibliotekarki, które wprowadzały nas w magiczny świat książki, służyły pomocą i cierpliwie pomagały dotrzeć do interesujących nas źródeł. Dziękujemy także Pani Intendentce i Paniom kucharkom za wyrozumiałość dla nas, "wiecznych głodomorów" Dziękujemy naszemu księdzu Proboszczowi, który i dziś zaszczycił nas swą obecnością, za wsparcie duchowe i Niech te symboliczne kwiaty i - dla naszych nauczycieli - upominki w postaci własnoręcznie wykonanych minialbumów z fotografiami będą dopełnieniem naszych myśli i uczuć. - Wręczanie kwiatów i upominków. - Pożegnanie klas III przez przedstawiciela Grona Pedagogicznego - Wiersz "Nic dwa razy" W Szymborskiej w wykonaniu ucznia XII - Piosenka "Pięknie żyć" w wykonaniu ucznia XIII i XIV, refren śpiewają wszyscy gimnazjaliści. Chcesz wiedzieć, skąd ten świat, z jakich gwiazd tu spadł? Skąd się wziął księżyc, ja i kwiat? Wciąż pytasz mnie, a ja nie wiem prawie nic, może tylko tyle, że tak pięknie żyć... Pięknie żyć, znaczy kochać świat. Pięknie żyć, tak, jak żyje ptak. Pięknie żyć, tańczyć tak, jak wiatr, a Ziemi życzyć naj... jak najdłuższych lat. Chcesz znaleźć skarb i śnić najwspanialsze sny. Gdzie i jak? Ty podpowiesz mi. Jawa i sen, i baśń, czarodziejska nić. Pięknie żyć... Chcesz wiedzieć, gdzie twój śmiech, kiedy smutno ci? Gdzie ten klucz do zagadek drzwi? Masz serce, tak, jak ja, czujesz jego rytm, serce podpowiada, że tak pięknie żyć... Pięknie żyć... - Podziękowanie Zarządowi Gminy, wręczenie kwiatów. Uczeń XV: - W tak uroczystym dla nas dniu ogromne uznanie wyrażamy także Organowi Prowadzącemu naszą szkołę, który dołożył wszelkich starań, byśmy jak najmniej odczuli niedogodności związane z reformą oświaty, dbał o nasze potrzeby i czynnie uczestniczył w szkolnych zmaganiach - z całego serca dziękujemy. W imieniu wszystkich trzecioklasistów na ręce pana Wójta pragnę złożyć te skromne kwiaty. - Prawdopodobnie przemówienie przedstawiciela Zarządu Gminy. Prowadząca: Efektem naszych szkolnych zmagań są, oczywiście, wspaniałe świadectwa i nagrody, na które wszyscy gimnazjaliści z niecierpliwością czekają. Zapraszam Panią Dyrektor. - Przemówienie Pani Dyrektor. (Pani Dyrektor zaprasza po kolei poszczególnych wychowawców). - Część główna: rozdanie nagród i świadectw uczniom wyróżnionym, później pozostałym gimnazjalistom. W tej części być może wezmą udział inne osoby (w zależności od typu nagród).Prowadząca To już ostatnie chwile w tej szkole. Jako jej absolwenci pragniemy wypowiedzieć słowa ślubowania naszej szkole - Gimnazjum w Parzęczewie. Baczność! Do ślubowania! Naprzeciwko flagi staje trzyosobowa reprezentacja gimnazjum, uczniowie podnoszą ręce. Prowadząca wypowiada słowa ślubowania: Ślubujemy Ci, szkoło, że w dalszej naszej, życiowej drodze będziemy strzec wiernie Twego honoru, a dalszą swoją nauką i pracą rozsławiać Twoje imię. Wszyscy: Ślubujemy. Prowadząca: Spocznij! - Niespodzianka klas II Przedstawiciel klas II Kochani! Wręczeniem świadectw ukończenia gimnazjum został zamknięty kolejny rozdział Waszego życia. Różnymi zgłoskami był on zapisany, ale na pewno dla każdego na trwale wyrył się w sercu i pamięci. Wierzymy, że kolejny zapisywać będziecie jeszcze lepiej i staranniej. W dalszej drodze niech Wam towarzyszą te maskotki - upominki od nas, klas II, na szczęście. Wasze Smutne buzie niechaj zaś rozweseli przygotowana przez nas scenka. Uczniowie klasy II rozdają gimnazjalistom prezenty. W tle przebój Shakiry. W międzyczasie pozostali przygotowują się do scenki. Scenka trwa ok. 5 minut. Prowadząca: Dziękujemy młodszym koleżankom i kolegom za te wspaniałe niespodzianki i mamy nadzieję, że w trudnych sytuacjach życiowych nigdy się nie poddacie, a Waszym mottem życiowym będą słowa Wszystko jest trudne, nim stanie się proste. Pamiętajcie o tym. Raz jeszcze dziękujemy Wam wszystkim, jesteśmy wdzięczni za to, że byliście z nami. Baczność! Poczet sztandarowy wyprowadzić! Poczet sztandarowy opuszcza salę. Trzecioklasiści opuszczają salę w rytmie poloneza. Uroczystość odbyła się w czerwcu 2002 r. Nie podałam imion i nazwisk występujących uczniów. W scenariuszu wykorzystałam: - opowieści ze zbiorów ks. Antonego de Mello, - wiersz Nic dwa razy W. Szymborskiej, - piosenkę Chodź, pomaluj mój świat z rep. 2+1, - piosenkę To, co mam z rep. A. Jantar, - piosenkę Pięknie żyć nieznanego autora, - poloneza z filmu Pan Tadeusz, - przebój Shakiry, - utwór Dla Elizy Bethovena, - oraz własne teksty i wiersz: Podziękowanie. Opracowanie: mgr Wiesława Nowak Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Większość piosenek z gatunku pop jest o miłości, złamanym sercu lub po prostu o dobrej zabawie. Dzięki temu nie tylko łatwiej nam zrozumieć słowa, ale te piosenki świetnie nadają się również na imprezy. Muzyka popularna powstała po to, aby każdy czerpał z niej radość i śpiewał razem z wykonawcami.
NAUCZYCIELKA : - Dzień dobry, dzieci. DZIECI : - Dzień dobry pani. NAUCZYCIELKA : - Siadajcie moi drodzy. MACIEJ PSOTNY : - Już siedzimy. NAUCZYCIELKA : - Rzeczywiście. To nie siadajcie. MICHAŁ PRZEMĄDRZAŁY : - To co mamy robić? Wstać? NAUCZYCIELKA : - Nie. Siedźcie już, skoro siedzicie. Sprawdziłam wasze prace domowe. Włos się jeży na głowie! Psotny, na przykład, napisał : „Po szkole poszłem z bratem na basen”. Jak mogłeś, Psotny?! MACIEJ PSOTNY : - Mogłem, proszę pani, bo brat ma abonament na dwie osoby, to czemu nie miał mnie zabrać? NAUCZYCIELKA : - Psotny. Jak mogłeś napisać : „poszłem”?! MACIEJ PSOTNY : - No, ale przecież byłem! Całą prawdę napisałem! NAUCZYCIELKA : - Psotny, ale mówi się : „poszedłem”. Tyle razy wam to tłumaczyłam! Ale ty, jak zwykle, nie uważałeś! MACIEJ PSOTNY : - Ale, ja właśnie uważałem i zapamiętałem, że jak coś jest blisko, to się mówi : „poszłem”, a przecież ten basen jest blisko nas! NAUCZYCIELKA : - Co ty znowu pleciesz?! Jakie blisko?! Ja nigdy nic takiego nie mówiłam! Jeszcze będziesz mi tu wmawiał jakieś niestworzone rzeczy! Ja przez ciebie stracę zdrowie, Psotny! (PO CHWILI, STARAJĄC SIĘ USPOKOIĆ) : - Dzieci, co pani mówiła na ten temat? Pamiętacie? ASIA ROZTRZEPALSKA : - Ależ, proszę pani, ja zapamiętałam! Wiem, że mam mówić : „poszedłam”! NAUCZYCIELKA(TRZYMAJĄC SIĘ ZA SERCE) : - O Boże! Ja dostanę zawału! Asiu, przecież ty masz mówić : „poszłam”! ASIA ROZTRZEPALSKA : - To ja już nic nie rozumiem, proszę pani! I to ja chyba zaraz dostanę zawału! Pani już mi tak pomieszała w głowie, że mam migrenę! A potem dorośli się dziwią, że dzieci mają nerwicę! Jak tu nie mieć nerwicy, kiedy pani ciągle coś innego mówi i ciągle coś innego chce! W głowie się kręci! Chyba powiem mamie, żeby mi załatwiła nauczanie indywidualne. Przecież ja mam najwyraźniej nerwicę szkolną! NAUCZYCIELKA : - Asiu, uspokój się! Nic ci nie jest, to tylko zwykła histeria! Dobrze, nie mówmy już o tym. Najlepiej dam wam jakieś zadanie, żebyście się wyciszyli. Proszę bardzo, ułóżcie zdania na temat poznanych lektur, a potem je odczytacie. ASIA ROZTRZEPALSKA : - Ale jakie zdania, proszę pani?! Bo pani znowu nie powiedziała dokładnie i ja się już zaczynam denerwować. A wie pani, że ja mam nerwicę... NAUCZYCIELKA : - Asiu, nie przesadzaj. Chodzi o zwykłe zdania. Nic wielkiego. (DZIECI PISZĄ, PANI PRZECHADZA SIĘ PO KLASIE I ZERKA DO ICH ZESZYTÓW. PO CHWILI WYZNACZA MACIEJA PSOTNEGO) : - Proszę, Maciej przeczyta nam swoje zdania. MACIEJ PSOTNY CZYTA : 1. Antek wszedł na lód i zaczął pękać. 2. Kiedy ojciec wracał z koniem do domu, to chłopcy pchali mu do pyska skórki od chleba. 3. Zdjął psu kaganiec, który rzucił się na chłopca. 4. Staś strzelił do lwa i przeciągle ryknął. NAUCZYCIELKA : - O Boże! Dziecko! Co ty za bzdury wypisujesz?! Przecież te zdania nie mają sensu! Czy ktoś słyszał, żeby kaganiec rzucił się na chłopca?! Albo, żeby Staś ryczał?! Nie, ja po prostu nie mam już siły! Proszę, może Michał Przemądrzały przeczyta, co napisał. MICHAŁ CZYTA : - 1. Chłopiec nie miał ojca i był połową sieroty. 2. Koń zaprzyjaźnił się ze Stasiem, który często rżał. 3. Staś jechał na koniu i piana leciała mu z pyska. NAUCZYCIELKA : - Wystarczy. Wy się chyba umówiliście, żeby mnie wykończyć! (PO CHWILI, ZREZYGNOWANYM TONEM) : - Czy ja was naprawdę niczego nie nauczyłam? No, dzieci, powiedzcie prawdę. Czy ktoś w ogóle coś zrozumiał i napisał dobrze? (ZREZYGNOWANYM TONEM) : - O, widzę, że zgłasza się Asia Roztrzepalska. Proszę Asiu, czytaj. ASIA ROZTRZEPALSKA : - 1. Kiedy Arab chciał uderzyć Stasia, Nel zasłoniła go piersiami. 2. Wdowa orała koniem wraz z krową i dziećmi. NAUCZYCIELKA : - Wystarczy. Ty też nie wiesz, o co chodzi. Ja już nie wiem, kogo pytać. Może spróbujcie ułożyć zdania na dowolny temat, żeby było wam łatwiej. (DZIECI PISZĄ, NAUCZYCIELKA CHODZI PRZEZ CHWILĘ PO KLASIE. ZGŁASZA SIĘ ASIA ROZTRZEPALSKA) : ASIA : - Proszę pani, ja już napisałam! NAUCZYCIELKA (ZDZIWIONA) : - Tak szybko?! No proszę, przeczytaj więc. ASIA ROZTRZEPALSKA: - 1. Mickiewicz spotykał wielu ludzi, od których zawsze coś wynosił. 2. Kochanowski pisał swoje wiersze pod dębem zwanym lipą. NAUCZYCIELKA (POIRYTOWANA) : - Asiu, drogie dziecko, gdybyś mniej czasu poświęcała swojej urodzie a więcej nauce, to na pewno byłoby to z korzyścią dla ciebie. (ASIA ROBI OBRAŻONĄ MINĘ) (ZGŁASZA SIĘ MICHAŁ PRZEMĄDRZAŁY) NAUCZYCIELKA (ZREZYGNOWANYM TONEM): - Nie sądzę Michał, żebyś dobrze napisał, ale proszę, czytaj. Już chyba nic gorszego nie może mnie spotkać na dzisiejszej lekcji. MICHAŁ PRZEMĄDRZAŁY : - Na chłopca padały ranne rosy i nie pytały, czy mu zimno. NAUCZYCIELKA : - Dosyć! Moja cierpliwość się wyczerpała! MACIEJ PSOTNY : - Proszę pani, proszę mi pozwolić przeczytać! Ja na pewno mam dobrze napisane, bo bardzo się starałem! I w dodatku mam na temat lektury! NAUCZYCIELKA : - Dobrze Maćku, przeczytaj. MACIEJ PSOTNY (DUMNIE CZYTA) : - Robinson z Piętaszkiem wkrótce zaludnili bezludną wyspę. NAUCZYCIELKA : - Przykro mi, Maćku, ale to zdanie również jest źle zbudowane. Jak ty to rozumiesz, że oni zaludnili wyspę?! MICHAŁ PRZEMĄDRZAŁY : - Ja to rozumiem, proszę pani! Oni zaludnili wyspę, bo przecież hodowali kozy! NAUCZYCIELKA (ZAŁAMANA) : - Ja już nie mam siły, żeby wam to wszystko tłumaczyć! Albo wy nie uważacie, albo ja się nie nadaję. Chyba pójdę poprosić dyrektora o skierowanie na wcześniejszą emeryturę ze względu na zszarpane nerwy. ASIA ROZTRZEPALSKA : - Zszarpane nerwy to mam ja, proszę pani! Przecież pani wie. Ja muszę mieć nauczanie indywidualne! Niech pani coś zrobi! NAUCZYCIELKA (TRZYMAJĄC SIĘ ZA GŁOWĘ) : - Dajcie mi już wszyscy święty spokój! Na szczęście jutro jest święto edukacji i wolny dzień! (NAUCZYCIELKA SCHODZI ZE SCENY)
Co zrobić na zakończenie szóstej klasy? 2015-04-26 11:43:16; Przemowa dla wychowawcy na zakończenie klasy szóstej 2011-06-19 19:40:16; Jak się uczesać na zakończenie szóstej klasy? 2012-06-28 15:43:55; Ciekawe scenariusze na zakończenie szóstej klasy. 2010-05-05 16:38:58; Tekst na zakończenie szóstej klasy 2010-06-08 09:14:10
Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 5 czerwca 2016 roku. Poniższa publikacja powstała w oparciu o inne scenariusze opublikowane na stronach internetowych 1) Scenariusz przedstawienia na zakończenie nauki w szkole podstawowej – klasa VI [ 2) Scenariusz pożegnania klas VI [ 3) Dzień Edukacji Narodowej- Lidia Dabros lub Dąbroś Dostosowałam je do własnych potrzeb. Potrzebowałam przedstawienia, którym klasa V pożegnałaby klasę VI, która liczyła zaledwie 5 osób. Scenariusze zebrane w jeden umożliwiły mi zaangażowanie wszystkich uczniów klasy V (10 osób) do obsadzenia ról 5 uczniów klasy VI, nauczycieli, prowadzącego i woźnej. Scenariusz został zmodyfikowany do konkretnych osób parodiowanych poprzez wykorzystanie prawdziwych przezwisk uczniów z klasy, która została sparodiowana. Prowadzący: Zapraszam wszystkich na przedstawienie pod tytułem „Klasa Szósta w krzywym zwierciadle”. Występują: Uczenica 1 jako Gwiazda Uczenica 2 jako Kujon Uczenica 3 jako Samochwała Uczenica 4jako Leń Uczeń 1 jako Macho „Macho”: przy muzyce w tle „Macho” – Ja jestem macho, nauczycielki mi wybaczą, niech płaczą za mną, płaczą. „Samochwala”: – Za nim to wszyscy płaczą. A ja? A ja co? Przecież to ja zdolna jestem niesłychanie Najpiękniejsze mam ubranie Mój intelekt tryska zdrowiem Jak coś powiem, to już powiem Jak odpowiem, to roztropnie W szkole mam najlepsze stopnie Śpiewam lepiej niż w operze Świetnie jeżdżę na rowerze Znakomicie ściągi łapię Wiem, gdzie Polska jest na mapie Jestem mądra, jestem zgrabna Wiotka, słodka i powabna A w dodatku – daję słowo – miałam klasę wyjątkową. „Kujon”: Wyjątkowa to może ona była, ale pod względem frekwencji. Macho: To prawda, przecież to do niej chodził Leń. Nic nie robił cały dzień. „Leń” : Nie no, przepraszam, a miesiąc temu w szkole nie byłam A przyrody nie poprawiłam A pisma technicznego nie przyniosłam A WC nie rozniosłam A nie chodziłam się bić I co, dla was to jest NIC? „Gwiazda” Nie chodziła do szkoły, bo je się nie chciało Nie odrabiała zadań, bo czasu miała za mało Nie brała udziału w projektach, bo nie miała ochoty Nie witała się „dzień dobry”, bo z tym za dużo roboty (Leń płacze) „Macho”; (śpiewa do lenia) Rycz mała, rycz, płacz maleńka płacz…. Dwonek (uczeń przebrany za woźną z ręcznym dzwonkiem wchodzi na salę i dzwoni) (uczniowie szeptem): Cii, pani idzie Dzwonek. Wchodzi nauczyciel historii. HISTORYCZKA: (chłopiec przebrany za panią od historii) Dzień dobry. To wasz ostatni dzień nauki w tej szkole. Sprawdźmy listę obecności: (z niedowierzaniem i zdziwieniem w glosie)[poniższy fragment odnosi się do nazwisk i przezwisk osób z klasy, która była parodiowana w przedstawieniu] 1. Kwazimodo??? Klasa: bo ma garba na kulturze osobistej/ bo zachowuje się jak Kwazimodo wygląda 2. Lucjan? Klasa: nie, Gwiazda 3. Patison. Robert? Klasa: nie, O… 4. Szczypiorek? Klasa: nie, Kasiorek 5. Spiningówka? Klasa: bo vent to od wędki Chyba mi ktoś dziennik na koniec roku podmienił. Dziś powtórzenie wiadomości, burza mózgów, pochwalcie się swoją wiedzą. Uczniowie zgłaszają się. Nauczyciel wskazuje ich kolejno do odpowiedzi. Macho A ja wiem, że w czasie rozbiorów Polska została podzielona na 3 nierówne połowy. Samochwala W średniowieczu ulice były tak wąskie, że nie mogły się na nich zmieścić 2 samochody. Gwiazda Tatarzy w czasie potopu martwi i żywi rzucali się do ucieczki, a na polu walki zostało więcej nieboszczyków niż przyszło. Leń A ja wiem, Egipcjanie balsamowali zwłoki, żeby człowiek nie rozchorował się w trumnie. HISTORYCZKA Przepięknie (z ironią), ale to nie uratuje was od dzisiejszej kartkówki … (zaczyna rozdawać kartki i podśpiewuje na melodię z „Czterech pancernych i psa”): Dreszcze niespokojne ogarnęły was, a my na tej wojnie, wróć, a wy na tej lekcji, hmmmm Do klasy wejdziecie, kartki wyciągnięcie i spocicie się … Teścik napiszecie, nic tu nie ściągnięcie, no bo nie da się … Dzwonek. Wszyscy wychodzą, zostaje tylko dwoje uczniów. Macho Umiesz na przyrodę? Ja nigdy się tego nie nauczę. Leń musze powtórzyć materiał z anatomii (bierze zeszyt i usiłuje powtarzać) Kości człowieka połączone są łokciami do kolan, a kiedy organizm ludzki wyczerpie wszystkie substancje zapasowe, to wyciąga nogi. Samochwala serio? Leń Jasne … Słuchaj dalej. Serce składa się z 2 przedsionków, 2 komór i miłosierdzia. Kujon A kręgosłup mamy pewnie po to żeby nam głowa do czterech liter nie wpadła. (wychodzi z klasy Gwiazda A małpa to człowiek, któremu się nie powiodło … dwonek Prowadzący: Ze względu na drastyczny charakter lekcji o anatomii musieliśmy ocenzurować lekcję przyrody. dwonek Kujon Jak tam po przyrodzie? Macho Dostałem pałę … Kujon za co? Macho nie wiem, mówię, że złom jest największym bogactwem Polski, no i pała. Za cooo? Samochwala Chyba powiedziałeś coś nie tak, trzeba było szczerze. Kiedy pani mnie spytała, gdzie leży Kuba, to odpowiedziałam: „W domu, ma grypę”. dwonek WUEFISTA: (chłopiec wchodzi z piłką pod pachą i gwizda 1 raz) Samochwala ojej, znowu WF (spiewa do podkładu „Płonie ognisko i szumią knieje”): Ściągam ciuchy i w strój swój wskakuję, bo wuefu nadszedł czas. Myślę, że chyba zaraz zwariuję, bo Pan [imię nauczyciela wf] zmęczy nas. REF.: Robię skłony i dziesięć okrążeń, zaraz padnę i pewnie nie zdążę, A po plecach pot ciurkiem mi leci, nie ostatni to już raz. (Bis) Kiedy wreszcie w siatkówkę pogramy, poćwiczymy serwów rzut? Po co piłkę lekarską turlamy, znowu zrobi mi się wrzód! REF.: Robię skłony… Skok przez skrzynię mam opanowany, jeszcze kozioł czeka mnie. Jestem blady i zestresowany, kozioł wygrał, a ja nie! REF.: Robię skłony… dwonek Prowadzący: Treść kolejnej lekcji tylko dla widzów o mocnych nerwach. KATECHETKA: (chłopiec przebrany za panią katechetkę) Dzień Dobry. Dzisiejsza katecheza to, zapiszcie sobie „Ewangelia klasowa spisana ku przestrodze i pocieszeniu grzesznych serc uczniowskich”. (otwiera notatnik): -Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, uczcie się, albowiem nie znacie dnia ani godziny. Nadchodzą bowiem dni wielkiego ucisku, kiedy nauczyciele pytać was będą i ciskać gromy będą na puste głowy wasze, a wy milczeć będziecie jako te barany na zabicie wiedzione. UCZNIOWIE: (wystraszeni) – a kiedy ów dzień nadejdzie? KATECHETKA: -Nie znam ja owego dnia, zna go jeno sama pani dyrektor, która jest w gabinecie, a choćbym i znała, to bym wam nie wyjawiła. (szatan podchodzi do uczniów:): SZATAN : Nie lękajcie się, albowiem ci, co ściągają, pał nie dostają. (uczniowie szemrać między sobą poczęli) KATECHETKA: -Zgiń, przepadnij, maro nieczysta! Nie będziesz kusił uczniów moich, w pyle kredowym pełzać będziesz na wieki! A wy, małej wiedzy, nie trwóżcie się, jeno w cuda wierzcie i w niezmierzoną litość nauczycieli waszych i do ksiąg zasiądźcie, póki czas sądu nie nadszedł. Amen. dwonek (uczeń z dzwonkiem i napisem „ostatni dzwonek”) „Kujon” Właściwie to fajnie było w tej szkole. Będziemy tęsknić. Nawet za nauczycielami. Polonistka to prawdziwa humanistka była, zawsze mówiła: „Będzie z ciebie człowiek”. Gwiazda A anglistka to skończona filozofka, stale powtarzała: „Wiem, że nic nie wiesz”. Leń Za to pan informatyk to istny rentgen, słyszałam od niego: „Widzę, że masz w głowie pustkę”. Samochwala To jeszcze nic … pani katechetka jest prorokiem, powiedziała: „I znów dostaniesz jedynkę” …. i dostałam. Macho To może pożegnamy nasze grono piosenką? (wszyscy wstają i dostojnie śpiewają) (do podkładu „Mój przyjacielu” Bregowicza ) Nauczycielu, jesteś mi naprawdę bliski Nauczycielu … chociaż byłeś mi jak kat. Dałeś mi pałę, jestem w amoku, Powtarzam klasę już w przyszłym roku, A do tej klasy przecież chciałem chodzić sam. Nauczycielu, przyprowadziłeś mnie z ulicy. Nauczyłeś, pomagałeś mi jak brat. Dałeś pochwałę i serce całe, Dałeś mi wiarę, choć sam nie miałeś, Piątki nie dałeś, Piątkę wpisałem sobie sam. „ Gwiazda” A ja się nawet cieszę, że kończę tę szkołę. Coraz bliżej moja wielka kariera, zostanę GWIAZDĄ! Macho:: Te Gwiazda, zejdź na ziemię. Spadłaś z choinki?!? „Kujon” ten rok naprawdę był pracowity. „Samochwała”; Nie dla wszystkich, co Leniu? „Leń”; myślałam, że odpuściłaś. „Samochwała”; (jakby weszła w słowo Leniowi) Ty za to odpuścisz dopiero w wakacje, co? „Leń”: No pewnie, już czuję te klimaty. (śpiew występujących uczniów; Leń prowadzi grupę „ ułożoną ” w pociąg i opuszczają scenę) Nic nie robić, nie mieć zmartwień Lemoniadkę w cieniu pić Bumelować, leniuchować Gołym i wesołym być Nic nie robić, nie mieć zmartwień Lemoniadkę w cieniu pić Leniuchować, świat całować Gołym i wesołym być Jedzie pociąg z daleka Na nikogo nie czeka Konduktorze wesoły byle z dala od szkoły Prowadzący: Ciekawe co z nich wyrośnie? (prezentacja w PowerPoint: przegląd zdjęć z dzieciństwa i okresu podstawówki uczniów klasy VI do piosenki „Kulfon co z ciebie wyrośnie”) Piosenka „KULFON” Klaso, Klaso, co z ciebie wyrośnie?! Martwię się już od tygodnia. Zębów nie myjesz, kolegów wciąż bijesz, dziurę masz w najnowszych spodniach! Nikt jeszcze nie wie, co z nas wyrośnie: gruszki na wierzbie, czy śliwki na sośnie. Sam jeszcze nie wiem, czy będę strażakiem, kurką, podgrzybkiem a może maślakiem. Klaso, Klaso, pomysły masz straszne, grzeczni bądźcie i mili. Po co stryjkowi obgryzłeś guziki, nie mam do ciebie już siły. Nikt jeszcze nie wie, co z nas wyrośnie: grzyb na języku czy chwast na trawniku. Dziś mam ochotę zostać pilotem, może jednak pomyślę o tym potem potem to nogi śmierdzą Nie , bo Niebo zostaw lotnikom Prowadzący: Dziękujemy za uwagę Autor: Małgorzata Urbańska
Można na zakończenie podziękowania raz jeszcze podkreślić swoją wdzięczność (ale nie jest to konieczne). Krok 4. Warto dopisać datę i miejscowość. Po latach będzie to miła pamiątka. Podziękowania dla nauczycieli – krótkie i dłuższe wierszyki. Słowa wdzięczności i uznania uczniowie mogą wyrazić np. poprzez wierszyki.
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiZakończenie szkoły przez klasy szóste * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Jestem nauczycielem od 16 lat. Trzeci raz żegnałam swoich wychowanków. Wiem, że ukończenie szkoły, jest dla dzieci dużym przeżyciem. Chciałam, by ich ostatni występ w szkole był zapamiętany nie tylko przez nich samych, ale także przez oglądających ich uczniów, nauczycieli oraz rodziców. Mimo, że jestem matematykiem uwielbiam tworzyć własne teksty do znanych wszystkim melodii. Oczywiście wykorzystałam także znane wiersze znanych autorów. Wszystkim występ bardzo się podobał i już wtedy słyszałam: „powinnaś to opublikować” Czynię to niniejszym. Scenariusz został podzielony na IV części. To pomagało mi podczas prób. Każdą część mogłam ćwiczyć osobno. W akademii brały udział dwie klasy szóste. Scenariusz uroczystości ukończenia szkoły przez klasy szóste Część pierwsza –oficjalna. ProwadzącyProsimy o powstanie. Całość baczność! Sztandar wprowadzić! Do hymnu państwowego! Po hymnie!Uczeń kl. VIWitamy serdecznie wszystkich zebranych na uroczystości zakończenia szkoły podstawowej przez klasy szóste. Panią dyrektor………………….Wszystkich nauczycieli, rodziców, pracowników szkoły oraz was koledzy i koleżanki z klas spotkanie jest ostatnią uroczystością wspólnie przeżywaną w murach tej szkoły. Za parę chwil staniemy się jej absolwentami i nie spotkamy się już wszyscy, w tym samym gronie. Piosenka „Upływa szybko życie”Upływa szybko życie, jak potok płynie czas.| Za rok, za dzień, za chwile razem nie będzie nas. |-bis I nasze młode lata popłyną szybko w dal.| a w sercu pozostanie tęsknota, smutek, żal. | -bisWięc póki młode lata, póki szczęśliwe dni.|Niechaj przynajmniej teraz nie płyną gorzkie łzy |-bis Uczeń zanim się rozstaniemy mamy jeszcze przed sobą ważne zadanie. Przekażemy kolegom z klas V symbol szkoły- nasz Sztandar. Od tego momentu zostaniecie najstarsza klasą. Mamy nadzieje,że będziecie godnie reprezentować społeczność uczniowską. My natomiast przystąpimy do uroczystego ślubowania absolwentów. ProwadzącyProsimy o powstanie. Całość Baczność!Przedstawiciele klas V do przekazania sztandaru wystąp!Chłopiec z pocztu kl. VI„Przekazujemy wam sztandar naszej szkoły, który nosiliśmy z dumą i szacunkiem. Strzeżcie jego honoru!” Chłopiec z pocztu kl. V„Przyjmujemy sztandar naszej szkoły, przyrzekamy strzec jego honoru”.(uczeń klas V klęka, całuje sztandar. Przekazanie szarf i rękawiczek. Uczniowie odchodzą)Prowadzący. Spocznij!Wiersz: Gdzieś na krawędzi życia,Tam, gdzie blady wschód kłuje w oczy,Jest droga do nią już oni,Teraz nasza nastąpi uroczyste ślubowanie ucz. klas VI. Proszę przedstawicieli kl. VI o podejście do sztandaru, a wszystkich obecnych proszę o Uczniowie klas VI do ślubowania!( jeden z uczniów czyta tekst, pozostali powtarzają „Ślubujemy”. Uczniowie przy sztandarze trzymają ręce skierowane na sztandar, pozostali trzymają ręce uniesione do góry). ŚlubowanieUczeń kl. VI„ My absolwenci Szkoły Podstawowej w Brochowie, naszej Ojczyźnie i Tobie szkoło”( wszyscy)- Ślubujemy!(po każdym zdaniu przeczytanym przez ucznia klasy VI absolwenci razem ŚLUBUJEMY)Uczniów kl. VI- Być dobrym i uczciwym człowiekiem,- Zawsze pracować sumiennie, czynnie współuczestniczyć w życiu społecznym, kulturowym i gospodarczym kraju,- Kochać Ojczyznę, sławić jej imię w świecie,- Nieść w życiu wysoko zaszczytne miano wychowanka Szkoły Podstawowej w ślubowaniu!( uczniowie powracają na swoje miejsce)Uczeń kl. VIMamy nadzieję, że wypowiedziane przed chwilą przez nas słowa przysięgi wszyscy weźmiemy sobie głęboko do serca i wypełnimy złożone o baczność! Sztandar szkoły wyprowadzić!Spocznij!Koniec części pierwszej Część druga –artystycznaProwadzącyWażnym chwilom w naszej tradycji narodowej towarzyszył zawsze podniosły taniec. Dla nas ta chwila jest niezwykle podniosła, zatem „ poloneza czas zacząć”! (Uczniowie tańczą poloneza)Uczeń kl. VIPrzed siedmioma laty do tej szkoły przyprowadzili nas rodzice trzymając za rękę. Próg pierwszej klasy przechodziliśmy z uczuciem lęku i nadziei. Lęku przed tym wszystkim, czego mogliśmy w tej szkole doznać i przeżyć. Dziękujemy wszystkim tym, którzy pomogli nam przejść kruchy most nad rwącą rzeką (L. Staff- Most)Nie wierzyłem Stojąc nad brzegiem rzeki,Która była szeroka i rwista,Że przejdę ten most,Spleciony z cienkiej, kruchej trzcinyPowiązanej łykiemSzedłem lekko jak motylI ciężko jak słoń,Szedłem pewnie jak tancerzI chwiejnie jak słoń,Nie wierzyłem, że przejdę ten most,I gdy stoję już na drugim brzegu,Nie wierzę, że „Jak dobrze nam”Jak dobrze nam zdobywać rzekę, Przeprawiać się na drugi brzeg. Szkoła jest tratwą, wiedzą rzeką, A nauczyciel sterem jest. Mieć dużą chęć – (uczyć się) Każdego dnia - (uczyć się) O to dyrektor zawsze dba- (oj dba) Hejże hej, hejże ha Uczmy się, póki czas Bo kto wie, bo kto wie Kiedy wiedza przyda się- (oj przyda się).ProwadzącyTrudno uwierzyć, że to już drugi brzeg. Szliśmy przez te lata jak motyl i wtedy były to szczęśliwe dni z piątkami i szóstkami, ale zdarzało się, że kroczyliśmy ciężko jak słoń, kiedy nie udała nam się klasówka lub czegoś się nie nauczyliśmy. Były porażki, ale głównie pamiętamy o miłych można zapomnieć wycieczek i imprez wszystkich emocji związanych z konkursami, zawodami sportowymi i naszych artystycznych występów w szkole. Wielu z nas może poszczycić się dużymi osiągnięciami w różnych dziedzinach. I tak trwał nasz marsz. Nie zawsze mięliśmy równe tępo. Niektórych trzeba było popychać, na siłę ciągnąć do mety, na której dzisiaj stoimy. Jesteśmy tu, bo mięliśmy dobrych przewodników, którzy zawsze w nas wdzięczni nauczycielom za to, że często wbrew naszej woli-uparcie udowadniali nam, że wiedza jest wielka, ciekawa i nieskończona. Wiersz Nie bądź osłem do kwadratu,do sześcianu mędrcem to jest silny atut,staraj się go w rękę wziąć. Nie twierdź więc ni w pięć ni w dziesięć,Że cię prześladuje mów nigdy "ja tam nie wiem", Kiedy zliczysz choć do trzech!Tam, gdzie trzeba, ruszaj głowąi wysoko głowę nieś,oceniając na różowoswych komórek szarych treść!I ty możesz być Einsteinem,Jeśli bardzo tego chcesz!I zdolności nadzwyczajneMogą w tobie drzemać też!Tak, więc zawsze mierz wysoko:Tam, gdzie Szklanej Góry grzbiet. Nie rób nic "pi razy oko",Bo do zera spadniesz wnet!Nie wierz w żadne dni feralne,Życie - to otwarta gra. I ty możesz być Einsteinem,gdy energię w sobie masz!Wiersz (L. Staff- Mądrość)A może się nauczęRozumu i radościI kiedyś znajdę klucze Wszechwiedzy i mądrości:Jak od dobra w zawiłemżyciu złe odgraniczyć?Wszak, gdy się urodziłem,nie umiałem trzech zliczyćA dziś gwiazdy i słońcaLiczę na ciemnym niebieI liczę je bez końca,I jak w perłach w nich w Drodze Mlecznejręce, jak w mące z nich chleb bajecznymądrości doskonałejA kiedy chleb ten zjemyU tajemnicy bramy,Radości zwariujemyI wreszcie świat poznamy. Piosenka „Żegnaj nam szkoło” I 7 długich lat minęło Tak jak z bicza trzasł Z małych smyków wyrośliśmy Niby młody las. Już za nami jest zielonych 7 długich lat spędzonych A przed nami nowy jasny świat. Ref: Żegnaj nam szkoło, żegnaj nam miła, W sercu nam radość zrodziła łzę. W murach tych zawsze dobrze nam było, II 7 długich lat minęło Szybko minął czas. Dziś kochana nasza szkoła W świat wyprawia nas. Więc za trud i wychowanie Pozdrawiamy nasze dalej uczyć się. Ref. Żegnaj nam szkoło..Więc piosenką Cię żegnamy je je je. Wiersz, pt.: „Jaka byłaby szkoła?” Wieczorem przy biurku siedziała(e)mi chwilę rozmyślała(e)m:Jaka byłaby szkołaBez pana profesora,Bez dyrektorki srogieji nauczycielki drogiej?Jakie smutne byłyby szkolne muryI świat trochę szaroburyBez nauczycieli ciepłych uśmiechów(mimo naszych szkolnych grzechów).Choć czasami pokrzyczycie,Coś w zeszycie przekreśliciei choć nas jedynki straszą…Dzięki Wam, za pracę waszą!Wiersz IIWielki, kto rozumem ponad tłumem wznosi, Wielki, kto szczytnym słowem światu prawdę głosi,Lecz czy nie większy, kto w ciszy i skupieniu,Wierny jak zawsze powołaniu swemuNiesie światło nauki bez sławy, rozgłosuDając go z cierpliwością człowiekowi drugiemu?On rzetelnie i konsekwentnie rzeźbi dusze oporne,By stały się na trudy i zło czynów bez rozgłosu, z miłością spełnionych,Niesiemy podziękowania z serc wdzięcznością przepełnionych. Uczeń kl. VIDziękujemy po raz ostatni: Pani, Pani Dyrektor i Wam drodzy nauczyciele-wychowawcy za troskę i opiekę aż do końca. Dziękujemy wszystkim, którzy sprawili, że szkoła, która przed kilku laty była dla nas nowa, obca – stała się nam przyjazna. Tutaj czuliśmy się swobodni, rozumiani i bezpieczni. Stawaliśmy się coraz doroślejsi, bogatsi w umiejętności i wiedzę. A dzisiaj kłaniamy się szczególnie nisko naszym pierwszym paniom z zerówki – p. Krystynie i p. Elżbiecie; wychowawczyniom klas młodszych; p. Joannie i Bożenie oraz tym paniom, które odprowadzają nas do progu tej szkoły – p. Agnieszce W i p. Agnieszce K. v Dziękujemy nauczycielom, którzy rozbudzali w nas duszę humanisty i ciekawość życia, tym, którzy uczyli nas sprawnie liczyć i tym którzy ukazywali nam piękno ojczystego języka, głębię poezji, wielkość miłości do ojczyzny naszych przodków i przybliżali Boga. v Dziękujemy tym, którzy rozbudzali w nas miłość do sztuki, prowadząc nas przez świat muzyki i plastyki v Pragniemy też podziękować wszystkim, za sprawą, których jesteśmy sprawni, silni i zdrowi. v Dziękujemy gorąco pracownikom administracji i obsługi za to, że troszczyli się o to, by w szkole było dobrze, czysto i bezpiecznie, by nikt ze szkolnej stołówki nie wychodził głodny, a po lekcjach bezpiecznie wrócił do domu. v Nie byliśmy pokornymi dziećmi. Przepraszamy, za wszystkie kłopoty i przykrości. Prosimy o wybaczenie naszej krnąbrności i ŚWIĘTĄ CIERPLIWOŚĆ, DOBROĆ I WYROZUMIAŁOŚĆ – DZIĘKUJEMY!Piosenka „Do widzenia profesorze” ( Filipinki)Już nam dzisiaj więcej wolno, Bo cenzurki już w kieszeni, Bo się ma już to świadectwo ukończenia. Tęskno nam za gwarem szkolnym I to chyba się nie zmieni, Chociaż zawsze się marzyło o wolności. Profesorze pókiś jeszcze blisko nas, Profesorze wysłuchaj jeszcze raz. Profesorze pókiś jeszcze blisko nas, Profesorze wysłuchaj póki czas. To jest nasze profesorze pożegnanie, A nie łatwo nam się rozstać co tu kryć. Przyrzekamy rozwiązywać twe zadanie Jak uczciwie i mądrze żyć? WierszDzisiaj na chwile tak uroczyste - jak promyk słońca w poranek szary - Możemy przynieść z głębin szczerości Tylko - jak kwiaty – serc naszych dary. Jak kwiaty wiosny – świeże i białe, Rosą poranków jasnych oblane... Kwiaty – za wszystkie godziny wspólne Na resztę życia niezapomniane. Kwiaty – za serce. Serce tak ludzkie,Że zawsze wszystkich nas rozumiało. Życzymy, by ziarno rzucane Do duszy naszej nie szło na marne I powołanie w tej pracy potrzebne Było cierpliwe i zawsze ofiarne. Z serca wszystkim dziękujemy I przyrzekamy to, Chcemy wyrosnąć na takich samych Jak nasi nauczyciele które chcemy ofiarować, niech będą skromnym symbolem naszej kwiatów nauczycielom przy spokojnym akompaniamencie. WierszOna mi pierwsza pokazała księżycI pierwszy śnieg na świerkach,I pierwszy wtedy mały jak muszelka,A czarna suknia matki szumiałaJak Morze Czarne. Uczeń: W dzisiejszym dniu nie zapominamy o naszych kochanych rodzicach. Można mówić wiele o wielkim trudzie wychowywania nas. Wam, Kochani Rodzice dedykujemy wiersze, które wybraliśmy specjalnie na tę okazję. WierszCóż mogę Ci dać mamusiuza Twoje kochanie,za troskliwość bez końca,za ranne wstawanie,za spracowane ręce,za uśmiech, piosenkę, za wspólny pacierz na dobranoc, za to żeś moja, czymże odwdzięczę się mamo?WierszWiemy jak ciężko pracujesz tato!Bardzo Cię wszyscy kochamy za toa także za Twe szlachetne serce, w którym rodzina pierwsze ma miejsce!W tym dniu dzisiejszym przyjmij podziękęza wiarę, mądrość, ojcowską rękę. Wiersz ( wszystkie dzieci unoszą do góry wykonane przez siebie serca)Są dwa takie sercaspośród serc wielu tysięcyi biją wciąż nieprzerwaniei kochają serce Taty i Mamynajlepsze w całym świeciei nigdy takich serc nie lata w rozpędzietwarde skały czas rodziców do dzieci żaden czas, nigdy nie ruszy. Dziękujemy naszym ukochanym rodzicom za opiekę, wychowanie. Kochamy Was gorąco. Postaramy się Was nie zawieść i sprawić, że będziecie z nas dumni w przyszłości. Niech serduszka, które wam ofiarujemy będą wyrazem największej miłości do Was. Wręczanie serduszek rodzicom .W tle akompaniament „Cudownych rodziców mam” . Część trzecia - satyrycznaProwadzący Pożegnaliśmy się z wami znanymi wierszami i piosenkami. Chcielibyśmy pokazać teraz nasze szkolne życie z przymrużeniem oka. · Dziś kończymy szóstą klasę · Anka z paskiem (pokazuje świadectwo z czerwonym paskiem)… · Krzysiek z pasem (z nietęgą miną spogląda na trzymany przez ojca pasek). · Jeden piątki, szóstki ma… · Ale dwójki dwie mam ja! · Ach nie przejmuj się tym faktem! Pytać byłoby nietaktem… Ale spytam! Skąd te dwóje? Przecież mówisz, że wciąż kujesz!!! · Kłuję …owszem, ale …tego… Cyrklem ławkę mój kolego! · Ale z ciebie niezły łgarz. Z czego więc te dwóje masz? Piosenka ( na melodię piosenki śpiewanej kiedyś przez Gang Marcela)Dziewczynka udaje nauczyciela matematyki piszącego na tablicy, śpiewa solo) N: Ruszają wraz pociągi dwa,Z miasteczka B do miasta AI z miasta A do miasta BI masz powiedzieć, gdzie spotkają mogą wszyscy uczniowie)W kinie, w Lublinie? ( melodia Brathanków)N:Nie, nie, nie! U: W maju , w tramwaju! N: nie, nie, nie! U:W gorącym słońcu Casablanki (znana)N: Jedyneczka, jedyneczka, ( na mel. Z programu telewizyjnego dla dzieci)Pół słoneczka w pochmurny dzień! Jedyneczka, jedyneczka...Uczennica (ogląda ocenę w zeszycie i śpiewa na melodię Ta ostatnia niedziela)To nie pierwsza jedynka,Którą w szkole dostałam, Znowu nic nie umiałam,Kolejny raz!(ze spuszczoną głową siada w ławce, szlocha)Wszyscy (na melodię ”Zima nie jest zła”)Hu, hu, ha}2xmatma nie jest się matmy nie boimy,Panią szybko oswoimy, Jak się tylko da!Matma nie jest zła! · A dwójeczka druga, z czego? · Domyśl się szybko kolego! · Myślę, że ją masz z anglika, Bo tych lekcji wciąż unikasz. · Czy ja język łamać muszę? Wszak słowiańską mam tu duszę. (wali się w piersi) Wolę nasze szum-szelesty Niż fajfoklok i the besty!Piosenka po angielskuUncle Poul it`s young adn tall A E I O UUntil Lean it`s old and thin A E I O and tall, Uncle Poul,Old and thin, Until Poul it`s young adn tall A E I O U· To był zaledwie angielski, a jak tam ojczysty język?· Ciągle ciągną cię za język:Odmień coś tam przez przypadki, Podaj czas nie robiąc wpadki, Koniugacja, stopniowanie, Przez osoby odmienianie… · I te ciągłe wypracowania, Człek na nogach już się słania. A tu opis, tu rozprawka… Męczy mnie od tego czkawka, Ręce bolą od pisania, Oczy kleją się do (Bajm)A ja płynę, płynę, płynę i tworzę. Wyobraźnia mi w tym ja myślę, myślę, myślę i widzę świat w zielono-jasnym kolorze... ( inny uczeń niespodziewanie wstaje) .....Zielono mi i przytulnie zielono mi… (melodia śpiewana przez A. Dąbrowskiego) · A przyroda? · Cóż przyroda? · To dopiero jest przygoda! ( melodia z serialu Świat według Kiepskich) Piosenka: Jakieś stułbie i ameby, Deszcze i lessowe gleby, Mchy, obleńce i porosty, Że aż wyskakują krosty…( drapią się)(Tak, tak, tak. Tak, tak, tak,To przyrody właśnie świat!) 2x · Przyroda to bułka z masłem. Ja historię będę kuła: Od kolacji do śniadania: Rewolucje i powstania, Średniowiecze i Renesans, I po bitwach rekonesans… Piosenka: ( Czterej pancerni) Deszcze nie spokojne, potargały sad. A my na tej wojnie, ładnych parę lat... (znany wszystkim łobuziak, udaje boksowanie) · Ja od wojen dwóch światowych-, Wolę bój korytarzowy! · Oj! Nauka To rzecz się trochę wypada,Bo gdy na ściąganiu cię złapią, To biada ci wtedy biada...Piosenka: ( na znaną melodię „Nigdy więcej nie patrz na mnie…” Piotra Szczepanika)Nigdy więcej nie patrz na nas takim wzrokiem,nigdy więcej nie wymagaj nazbyt daj minutę bodaj na ściąganie,tak prosimy, tak prosimy, proszę panią... · Bo kiedy ściągam serce tak wali, Że czasem echo niesie po sali. Wczoraj na przykład pani myślała, Że to się burza gdzieś rozszalała I nagle...... (głośno wszyscy)Piosenka:(Ich Troje)Wstań, oddaj ściągę i wyjdź I nigdy więcej już nie Kombinuj w szkole, bo stopnie dostajesz złe! Ja jestem Sroga, to wiesz i ściąga nie wchodzi w grę, Więc dobrą radę ci dam, zacznij sam, UCZYĆ SIĘ! · Dajcie spokój z tą nauką! Trzeba głowę mieć na karku! Tu talentem można błysnąć I sprawnością swą fizyczną! Piosenka: (na przemian raz jedna raz druga klasa na znaną melodię kibiców) Ole! Ole, ole, ole! Najlepszą jest VI B! Nikt nie ma z nami żadnych szans, Bo tu gra, VI A! · Hejże, dosyć tych lamentów, kombinacji i wykrętów! Chociaż czasem ciężko było, w naszej szkole było miło! · No, a jak nauczyciele oraz inni pracownicy? · O nich można mówić wiele, ale...Piosenka ( blues) (wszyscy śpiewają pstrykając palcami)Śpiewajmy wszyscy nauczycielom blues – 2x Bo oni uczą nas, spędzają z nami czas. Śpiewajmy wszyscy razem klaszcząc w rytmie.( w tym momencie wszyscy raz klaszczą) I niech nas będzie więcej, może 100 tysięcy, Śpiewajmy, śpiewajmy blues. Śpiewajmy razem dla dyrekcji blues –2x Dyrekcja wszystko wie, pracuje całe dnie. (Dalej ja wyżej) Śpiewajmy wszyscy sekretarce blues –2x Bo ona liczy nas, księguje cały czas. Śpiewajmy naszym paniom woźnym blues –2x Bo co dzień szorują i zupki gotują. Śpiewajmy razem dla kierowcy blues –2x On wozi, co dzień nas, do szkoły cały czas. Śpiewajmy razem pożegnalny blues –2x Dla wszystkich tutaj was kolegów z młodszych klas.( wszyscy kierują ręce na publiczność Prowadzący:Śpiewająco opowiedzieliśmy wam w skrócie, na czym polegało nasze szkolne życie. Ale chcemy wam jeszcze przypomnieć o osobach dla nas najważniejszych, czyli o naszych wychowawczyniach. Oto o nich opera! Opera o wychowawczyniach( napisana jest dla wychowawczyń klasy zerowej obu klas, wychowawczyń w klasach I-III oraz w klasach IV-VI – te ostatnie to obie Agnieszki)Wiersz:Przed 7 laty wstąpiłem w te progi Trzymając w garści worek z kapciami. A serce biło mi, ach boże drogi, Jakbym miał zdawać ważny Jestem sobie przedszkolaczek, Nie grymaszę i nie płaczę. Na bębenku sobie gram, Ram tam tam, ram tam tam. Uczeń: Oj! Cicho, cicho! Nase panie idą!Piosenka ( na melodię Bella bella donna)Pani Ela, pani Ela W zero B uczyła. Co dzień uśmiechnięta do naszej klasy wchodziła. My mieliśmy dla niej, Także słodkie minki. Bo kochały panią wszyscy chłopcy i dziewczynki. ( zmiana akompaniamentu – melodia z piosenki „Jesteśmy na wczasach” Młynarskiego” Pani Krysia, Pani Krysia, Pani Krysia, Królowała tam w przedszkolu nie od dzisiaj. Srogiej miny żeśmy się jej trochę bali, Więc dlatego nigdy żeśmy nie płakali. Uczeń: Dla kochanej Pani Krysi z klasy zero A, Od niewątpliwie sympatycznych przedszkolaków: Pucio, pucio!Piosenka ( kołysząc się )Byliśmy na wczasach, w tych przedszkolnych klasach. Promienni radośni bawiliśmy się... Byliśmy na wczasach... Uczeń: Stop! Stop! Jakie wczasy? Dotarliśmy do I klasy!WierszIdą pierwszaki – ( wszyscy)dawne maluchy. Jeden w drugiego to same – (wszyscy)zuchy. Buzie umyte? – (wszyscy ) Taak! A ręce czyste? – (wszyscy)- Taak!1 Każdy na plecach dźwiga tornister! Z bijącym sercem stoją przed szkołą. Jak nam tam będzie? – (wszyscy)- Chyba wesoło!!! Uczeń: Było wesoło no i bezpiecznie, bo trafiliśmy naprawdę nieźle. Na progu szkoły czekały na nas dwie miłe panie.(wszyscy)------Hurra!! Cisza!!! Co za hałas? Zawsze będziemy pamiętać o tym, kto uczył nas stawiać tu pierwsze ( na znana melodię o Marysi)Ćwierkają wróbelki od samego rana Ćwir, ćwir, dokąd idziesz Joasiu kochana? -2x A Joasia na to, śmieje się wesoło. Idę do pierwszaków poznać ich ze szkołą -2x ( zmiana akompaniamentu – melodia Anna Maria Czerwonych Gitar) Pani Joanna pierwsza uczyła nas. Pierwszy wyraz i literka. Która mała, a która wielka? Gdzie Warszawa jest na mapie? Kim był Chopin -już wszystko łapiesz. Pani Joanna smutną ma twarz, W trzeciej klasie, nadszedł rozstania czas. ( zmiana akompaniamentu – melodia Beata Janusza Laskowskiego) Tyle pań nas mogło uczyć tyś jedyna. Pierwszą Be w opiekę swą zechciałaś wziąć. Potrafiłaś nasze pióra zaczarować, By pisały trudne słowa z ę i ą. Gdy śpiewałaś z nami pani Bożenko! Za oknami śpiewał ptaszek oraz wiaaaaaatr. Matma z Tobą tez nie była udręką, Tak minęło nam wspólnie kilka lat. Uczeń; Czwarta klasa nie wakacje! Dwie Agnieszki wkroczyły w akcje!!!Piosenka ( Znana melodia– Serduszko puka…)Serduszko puka w rytmie cha, cha. Wójcik Agnieszce, co tu wkracza. Czy z wielkie trwogi, czy z rozpaczy? Kto wygra bitwę w tej rozgrywce, któż to wie? Lecą dni i tygodnie. Nawet już lata trzy! Jakoś wytrzymaliśmy ona, a z nią i my! ( zmiana akompaniamentu –„Małgośka” M. Rodowici) To był czas, gdy w czwartej wzięłaś nas. Pod skrzydła ogromne swe. To był czas, gdy matmę wpajałaś w nas. Uparcie z sercem, co dnia. Ty próbowałaś nauczyć nas, jak przetrwać w szkole, choć krótki czas. Nie wiedziałaś, że pedagogicznie, to nie tak łatwo da się wychować nas.! Agnieszka, mówią ci, Stracisz przez nich nerwy. Oj biedna ty, biedna ty! (Biedna) Agnieszko trzymaj się. Twa misja kończy się. Żegnamy cię w szóstej klasie. Uczeń: Nasz okręt odbija od brzegu, który nazywa się szkoła podstawowa. Odpływamy w kolejny (Melodia „Wsiąść do pociągu”)Płynąć daleko, płynąć przed siebie. Coraz to nowe poznawać lądy. Uczyć się bycia dobrym człowiekiem, Ufać i wierzyć swym przyjaciołom. Płynąć daleko, płynąć przed siebie. Poszerzać stale swe horyzonty. Poznawać prawdę, zdobywać wiedzę, Żyć zawsze w zgodzie ze swym sumieniem. Jedna dziewczynka, z uniesionym wzrokiem…-melodia śpiewana przez Alicję Majewską)Solo: Jeszcze się tam żagiel bieli dzieci, które odpłynęły. Gdzieś w sercach nauczycieli, Ktoś na werbelku cicho gra... ( Na melodię „O mnie się nie martw”)- wszyscy O nas się nie martw, o nas się nie martw. Jakoś się radę da! Każdy z nas własną drogą odpłynie, Dziś się pozbywasz nas. Niezapomniane chwile drażliwe schowajmy gdzieś za pas. Trzymaj się Aga! Nauki twoje może nie pójdą w las ---2x Uczeń: Następnym portem, do którego dobijemy będzie gimnazjum. Tak, więc to nie koniec nauki, ale już nie w tej szkole i nie wśród tych samych nauczycieli i kolegów. Piosenka ( melodia „Hej sokoły”)( proponuję gestykulację podczas II zwrotki) Hej tam gdzieś za borem, lasem, Większe chodzą już dryblasy. Lecz my się ich nie boimy. Bo w nauce z nimi się zmierzymy! Ref. Hej! Hej! Hej koledzy! Zdobywajmy kolejne szczeble wiedzy. Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku. Gimnazjalny dzwonku dzwoń! ( wolno, lekko przyśpieszając)Żal, żal, żal zostanie. Bowiem zostawiamy nasze panie. Murów tych nie zapomnimy, Do kolegów także zatęsknimy! Ref. Hej!....... Prowadzący: Dziękujemy za wysłuchanie części artystycznej. ( pożegnanie klas szóstych przez klasy V- wręczenie upominków) KONIECOpracowała Agnieszka Klekowicka- nauczyciel Szkoły Podstawowej w poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
Potrzebuje kilka piosenek gotowych lub tytułów na zakończenie roku szkolnego dla przedszkolaków tylko coś łatw… Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. 001c 001c
Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! Gifer 15 Feb 2009 09:13 11554 #1 15 Feb 2009 09:13 Gifer Gifer Level 10 #1 15 Feb 2009 09:13 Zna ktoś może jakiś program do przeróbki piosenek? tzn. chciałem przerobić piosenke np: jest piosenka i chciałem w niej słowa zmienić np: jesteś szalona mówie ci zawsze nią byłaś... i chiałem zmienić słowa na np: jesteś fajny mówie ci zawsze nim byłeś itd. Z góry dziękuje. Helpful post #2 15 Feb 2009 10:57 End End Level 29 Helpful post #2 15 Feb 2009 10:57 Możesz poszukać jakichś programów do karaoke lub samego podkładu/sekcji rytmicznej danego kawałka. #3 15 Feb 2009 13:41 Gifer Gifer Level 10 #3 15 Feb 2009 13:41 End wrote: Możesz poszukać jakichś programów do karaoke lub samego podkładu/sekcji rytmicznej danego kawałka. a polecił byś jakiś program #4 15 Feb 2009 13:42 End End Level 29 #5 15 Feb 2009 14:36 Gifer Gifer Level 10 #5 15 Feb 2009 14:36 Dziękuje bardzo.. Dodano po 45 [minuty]: a znasz jakiś program co ja bym np coś powiedział a mi to otworzy takim meskim głosem lub kobiecym lub dzieciecym Helpful post #6 15 Feb 2009 19:37 User removed account User removed account User removed account Helpful post #6 15 Feb 2009 19:37
JzIy9JT. przeróbki piosenek na zakończenie 6 klasy
