Najważniejsze surowce mineralne Polski to węgiel kamienny, węgiel brunatny, rudy miedzi oraz surowce skalne. Duże znaczenie mają też: gaz ziemny, rudy cynku i ołowiu, sól kamienna i siarka. Człowiek powszechnie wykorzystuje surowce mineralne w przemyśle, a po przetworzeniu – w życiu codziennym.
Już w latach 60. XX wieku w masywie suwalskim zlokalizowano złoża tytanu i wanadu. Odkrycie to stanowi postawę do dywagacji na temat ewentualnego wydobycia, co spowodowałoby, że być może Polska stałaby się jednym z najbogatszych krajów świata! I chociaż geolodzy studzą entuzjazm, to nie podlega wątpliwości, że złoża tam są i może należałoby wykorzystać ich potencjał. Jednak czy to w ogóle możliwe?Złoża tytanu i wanadu na SuwalszczyźnieTytan i wanad to drogie surowce mające wiele zastosowań w nowych technologiach, w tym wojskowych, przez co od razu nasuwa się myśl o ich ewentualnym znaczeniu w obecnej sytuacji politycznej na świecie. Jak wiadomo Ukraina, w której obecnie trwają zacięte walki z rosyjskim agresorem, jest bogatym w surowce krajem europejskim, co w naturalnym odruchu nasuwa myśli odnośnie planów Rosji w stosunku do terytorium Polski zasobnego w cenne złoża. Przeczytaj także:Zastanówmy się teraz, czy obawa jest słuszna, czy jednak jest jedynie wytworem spiskowców chcących wywołać sztuczną panikę. Ile warte są złoża tytanu i wanadu w Polsce?W 1956 r. prof. Jerzy Znosko, inżynier podziemnej eksploatacji złóż i ekonomista rozpoczął prace, które miały wyjaśnić przyczynę regionalnej anomalii magnetycznej na obszarze Suwalszczyzny oraz sprawdzić czy na tym terenie nie występują złoża żelaza. W sierpniu 1962 r. odkrył on jednak złoża magnetytu tytano- i wanadonośnego. Przez kolejne lata prowadził na tym terenie prace rozpoznawcze i stwierdził, że zasoby te wynoszą aż 1,34 mld ton!Zdaniem Jerzego Ząbkiewicza, działacza społecznego, dysponujemy ok. 376 mln ton czystego żelaza, 96,4 mln ton tytanu i ok. 14 mln ton wanadu. Występują tam również molibden, nikiel, chrom, czy gal, ważny w przemyśle komputerowym. W połowie 2021 r. tona tytanu kosztowała 20-24 tys. dolarów za Ząbkiewicz w rozmowie z InteriąPo skatalogowaniu okazuje się, że nasze suwalskie złoża warte są siedem, osiem bilionów złotych. Do tego rachunku możemy dodać również wartość pięknej skały – labradorytu, inaczej anortozytu. Skała otacza suwalską rudę. Jest to rodzaj marmuru, a jednocześnie kamień półszlachetny, z którego po oszlifowaniu wytwarzane są chociażby elementy biżuterii, części elewacji, podłoża, jak też dekoracjiDlaczego więc takiego majątku się nie wydobywa?Aby odpowiedzieć na to pytanie, należałoby najpierw wyjaśnić sobie co nieco z geologii. W Polsce tytan występuje na Suwalszczyźnie w proterozoicznym masywie zasadowym, znajdującym się ponad 850 m pod ziemią, a powstał około 1,5 mld lat także:Jak już wspominaliśmy w 1956 r. prof. Jerzy Znosko zaprojektował wiercenie IG-1 Szlinokiemie (wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk), które miało wyjaśnić przyczynę regionalnej pozytywnej anomalii magnetycznej. Już przed wojną, samoloty przelatujące w okolicy zgłaszały bowiem problemy z funkcjonowaniem kompasu, których działanie zakłócane było przez bliżej nieznaną anomalię zaprojektowane przez J. Znoskę w 1961 r. wiercenia wchodzące w podłoże krystaliczne tego obszaru: Krzemianka 1 i Udryń 1, doprowadziły do odkrycia w dniu 1 sierpnia 1962 r. złoża magnetytu tytano- i Interii Jerzy złoża są wyjątkowe i zaskakujące, określone zresztą jako intruzja suwalska. Według nauki nie powinny one tu zaistnieć. Oznacza to, że mamy do czynienia z bliżej nieokreślonym wrzutem. Najprawdopodobniej w dawniejszej epoce uderzył tu meteoryt pochodzenia złoża tytanu i wanadu nie nadają się do eksploatacjiJuż w latach siedemdziesiątych na Suwalszczyźnie zostały udokumentowane dwa złoża rud żelaza, tytanu i wanadu: Krzemianka i Udryń. Dla tych złóż zostały sporządzone i zatwierdzone dokumentacje geologiczne, zawierające wyniki prowadzonych prac geologicznych. Dokumentacje te określają granice złóż, jakość i ilość kopaliny oraz geologiczne warunki występowania złóż. Suwalskie złoża należą do złóż ubogich i występujących na dużych głębokościach (Krzemianka gł. 860-2270 m, Udryń gł. 840-1705 m). Mimo to Polska zdecydowała się na eksploatację Crazy NaukaTo był koniec lat 70, złota epoka brania zagranicznych kredytów. Ekipa Gierka dogadała się z Republiką Federalną Niemiec i pożyczyła 750 milionów marek. Niemcy mieli nadzieję na dostęp do niezwykle cennego pierwiastkaW związku z inwestycją w Suwałkach powstało osiedle dla 30 tys. osób i uruchomiono kopalnię. Wybrana metoda wydobywcza polegać miała na wypłukiwaniu złóż wodą. Suwalski Park Krajobrazowy miał zostać niemal kompletnie zniszczony. Jednak inwestycja, podobnie jak inne pomysły z czasów PRL, padła, zanim dobrze się rozwinęła. Jedyne co udało się się zrobić, to utopić w pomyśle olbrzymie będzie nieopłacalna?Eksploatację metali w Polsce nadal uważa się za nieopłacalną. Złoża zlokalizowane w masywie suwalskim nie mają znaczenia przemysłowego. Dzieje się tak, ponieważ mają one zbyt niską zawartość metali i dużą głębokość zalegania. Ponadto są one zlokalizowane na obszarze o bardzo wysokich walorach środowiskowych i Instytut GeologicznyZłoża stanowią więc bardzo ciekawy obiekt geologiczny bez znaczenia praktycznegoW 2003 r. złoża zostały kolejny raz uznane jako pozabilansowe. Jeżeli chodzi o tytan i żelazo, są jednak obiektem zainteresowania ze względu na zawartość Nieć, Ocena geologiczno-gospodarczej złóż wanadonośnych rud tytanomagnetytowych masywu suwalskiego, [w:] Gospodarka Surowcami Mineralnymi, 2003, z. 2, str. 5-28Analiza porównawcza złóż suwalskich z eksploatowanymi złożami tego typu na świecie wskazująca na możliwość dużej podaży surowców wanadu, tytanu i żelaza z płytko położonych złóż nie wskazuje też, by zagospodarowanie złóż tak głęboko położonych jak w masywie suwalskim mogło być przedmiotem zainteresowania w dającej się przewidywać oceną tą nie zgadza się Ząbkiewicz, który na łamach Tygodnika Interia twierdzi, że: Jerzy Ząbkiewiczmiędzy tym co dziś, a tym co 50 lat temu, mamy niemalże przepaść, jeśli chodzi o rozwój technologii. Górnictwo też pełne jest innowacji. Złoża suwalskie występują co prawda na obrzeżach terenów objętych programem Natura 2000, ale nowe technologie otwierają tę zatrzaśniętą dotąd furtkę. Dzięki współczesnym możliwościom wydobywczym już nie jest to złoże jest metalem przejściowym, który występuje dość powszechnie na Ziemi, zazwyczaj jednak w niewielkich stężeniach. Wchodzi w skład kilkudziesięciu różnych minerałów, dość rzadko odnajduje się go w postaci źródło: długi czas wanad nie posiadał praktycznych zastosowań. Chodziło przede wszystkim o problemy z uzyskaniem czystego metalu na skalę przemysłową. Wraz z rozwojem technologii oraz odkryciami nowych źródeł wanadu – np. jako kopalina współwystępująca w kopalniach uranu – jego znaczenie znacznie wanadu stosowana jest do produkcji stopów z żelazem (tzw. żelazowanad) oraz jako dodatek do stali, poprawiający jej wytrzymałość. Wanad dodawany jest także do innych stopów np. z glinem czy tytanem, które stosowane są np. w silnikach odrzutowych. Oprócz metalurgii wanad posiada także inne zastosowania: jako katalizatory w reakcjach chemicznych, w przemyśle szklarskim i ceramicznym, w bateriach, a nawet reaktorach to lekki metal o szarawym kolorze. Ma wysoką wytrzymałość mechaniczną, jest odporny na korozję (w tym również wody morskiej i chloru). Dwie najbardziej użyteczne własności tytanu to jego odporność na korozję oraz najwyższy stosunek wytrzymałości mechanicznej do źródło: dodaje się do zarówno do żelaza, aluminium, wanadu, jak i molibdenu i innych. Stopy tytanu są wykorzystywane w przemyśle lotniczym (silniki odrzutowe), militarnym, procesach metalurgicznych, motoryzacyjnym, medycznym (protezy dentystyczne, ortopedyczne klamry), sportów ekstremalnych i pierwszej połowie 2021 r. ceny tytanu i jego pochodnych skoczyły w górę w odpowiedzi na rosnący popyt i spadek wydobycia tytanu w ubiegłym roku, a także zmniejszenie zapasów wiórów tytanowych. Odbicie w przemyśle chemicznym i lotniczym jest kluczowym czynnikiem wzrostu popytu na metal. Potencjalne wykorzystanie pochodnych tytanu w energetyce alternatywnej ma stymulować dalszą ekspansję rynkową. Solidne oczekiwania popytu mają na celu utrzymanie wysokich cen w najbliższym są trendy na rynku tytanu?Według danych Asian Metal cena chińskiej tak zwanej gąbki tytanowej wzrosła z poziomu 6,9 dolarów za kg w lipcu 2020 r. do 10,5 dolarów za kg w czerwcu 2021 r. Ceny złomu tytanowego podskoczyły w 2021 r. ze względu na spadek światowych zapasów wiórów, produktu ubocznego produkcji samolotów. Według szacunków IndexBox średnia cena importu złomu tytanu wzrosła z 2,9 dolarów za kg w styczniu 2021 r. do 4,1 oczekują dalszego wzrostu rynku, który wykorzystuje tytan w procesie produkcji. Będzie to nadal napędzać ceny w średnim okresie, przynajmniej do czasu pojawienia się nowych pozytywnych danych o wydobyciu czynnikiem napędzającym rynek pozostaje wzrost popytu na tytan ze strony przemysłu farb i lakierów. Dwutlenek tytanu jest jednym z najbardziej poszukiwanych pigmentów i wypełniaczy w przemyśle farb, powłok i tworzyw sztucznych. Popyt na farby i lakiery wyraźnie rośnie w związku z boomem budowlanym i ożywieniem przemysłu motoryzacyjnego. Rosnący trend w budowie super dużych kontenerowców będzie miał znaczenie w perspektywie średnioterminowej i powinien zwiększyć zapotrzebowanie na farby z dwutlenkiem otwarcie transportu lotniczego i wodnego zwiększy potrzebę odnawiania flot samolotów i doprowadzi do dalszego wzrostu zapotrzebowania na tytan, ponieważ jest to jeden z głównych metali używanych do budowy samolotów i statków. Jeden z największych na świecie producentów samolotów, Airbus, ogłosił plany zwiększenia produkcji, spodziewając się, że popyt na samoloty powróci do poziomu sprzed kryzysu w ciągu najbliższych dwóch lat. Komercjalizacja technologii wytwarzania fotokatalizatorów półprzewodnikowych na bazie dwutlenku tytanu, wykorzystywanych do produkcji paliwa wodorowego, oczyszczania wody, powietrza itp., może stać się nowym bodźcem do rozwoju rynku tytanu. Kto jest kim na rynku tytanu?W 2020 roku, po dwóch latach wzrostu, nastąpił spadek produkcji zarówno rud i jak i koncentratów tytanu. Wolumen zmniejszył się natomiast o 1,2 % do 13 mln ton. Pod względem wartości produkcja rudy i koncentratu tytanu nieznacznie spadła do 7,8 mld dolarów w 2020 r., szacowana w cenach o największej produkcji rudy i koncentratu tytanu w 2020 r. były Chiny (4,2 mln ton), Kanada (2,1 mln ton) i Mozambik (1 mln ton). Ich łączny udział w światowej produkcji wynosi 56 %. Za tymi krajami znalazły się RPA, Australia, Ukraina, Norwegia, Senegal, Madagaskar, Kenia, Korea Południowa, Indie i Wietnam. Razem stanowią one kolejne 40 %. Co więcej, produkcja rudy i koncentratu tytanu w Chinach dwukrotnie przekroczyła wartości odnotowane przez drugiego co do wielkości producenta na świecie – 2020 r. głównymi eksporterami rud i koncentratów tytanu na na świecie były Republika Południowej Afryki (724 tys. ton), Ukraina (539 tys. ton), Senegal (509 tys. ton), Kenia (400 tys. ton), Korea Południowa (275 tys. ton) i Indie (255 tys. ton), osiągając 86 % całkowitego względem wartości, Republika Południowej Afryki (486 mln dolarów) pozostaje największym dostawcą rudy tytanu i koncentratu na świecie, stanowiąc 38 % światowego eksportu. Drugie miejsce w rankingu zajęła Kenia (157 mln dolarów), z 12 % udziałem w światowym eksporcie. Za nią uplasowała się Ukraina z 11 %
- Badania geologiczne złóż Krzemianka i Udryn k. Suwałk zostaną przeprowadzone w sierpniu w ramach europejskiego programu SEMACRET. Przeprowadzone kilkadziesiąt lat temu badania wskazują, że znajdują się tam złoża rud żelaza, m.in. tytanu i wanadu. Jak poinformował Państwowy Instytut Geologiczny, w ramach projektu zaplanowano wykonanie szczegółowych badań geologicznych
Po raz kolejny złoża rud żelaza zalegające na Suwalszczyźnie nie znalazły się w krajowym bilansie. - Właśnie od zmiany tego stanu rzeczy trzeba zacząć - twierdzą zwolennicy wydobywania rud. - Bo formalnie to Polska nawet tego bogactwa nie sporządzany jest przez Państwowy Instytut Geologiczny. Co jakiś czas w odniesieniu do bogatych w różne cenne pierwiastki suwalskich rud pojawia się ten sam zapis - złoża pozabilansowe, czyli takie, których wydobywać się nie opłaca. Powód? W latach dziewięćdziesiątych XX w. podawano zbyt niską zawartość metali oraz głębokość zalegania. W minionej dekadzie doszedł do tego jeszcze jeden argument - odkrycie w RPA podobnych złóż, tyle że zalegających znacznie płycej. "Ewentualna eksploatacja suwalskich złóż jest oceniana jako wybitnie konfliktowa. Należy je traktować jako interesujący obiekt geologiczny, bez znaczenia praktycznego" - można przeczytać w opracowaniu czy instytucja ta jest w tym przypadku wyrocznią?- PIG ma przestarzałe spojrzenie na tę kwestię - twierdzą zwolennicy eksploatacji suwalskiego bogactwa. - Żeby wszyscy tak myśleli, do dzisiaj w Warszawie nie byłoby metra. Bo jeszcze kilkadziesiąt lat temu uważano, że ze względu na strukturę ziemi nie da się wywiercić w niej bezpiecznego tunelu. O suwalskim bogactwie przypomniał niedawno Dominik Reetinger w swojej sensacyjnej powieści "Klasa". Będzie on gościem debaty, którą nasza gazeta organizuje w Suwałkach 23 września. Początek o godz. Miejsce - Suwalski Ośrodek Kultury, ul. Noniewicza 71. Przyjść i zabrać głos może każdy. Obszerna relacja z tego wydarzenia ukaże się na łamach naszej gazety. Po co to robimy? Żeby zachęcić rządzących do bliższego przyjrzenia się sprawie. Bo, być może, godząc się, by warte miliardy dolarów rudy zalegały pod ziemią, zarówno cały kraj, jak i nasz region tracą wielką szansę. Czytaj e-wydanie »Lokalny portal przedsiębiorców
Działa również wiele hut rudy żelaza, Jest wydobywany w podglebie afrykańskim. Minerały w Afryce to także ropa naftowa i gaz ziemny. I te kraje, w głębi których są ich złoża, żyją całkiem dobrze i bezpiecznie (na tle reszty kontynentu). Tutaj konieczne jest przydzielenie przede wszystkim Algierii i Tunezji.
RUDY, KUŹNICE I HUTY ŻELAZA W POLSCE Mieczysław Radwan, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1963, twarda oprawa z obwolutą stron 267, obwoluta - niewielkie przybrudzenie, przetarcie, zagięcie krawędzi, oprawa - niewielkie przybrudzenie, treść - strona tytułowa zawiera podpis plus numer, grzbiet treści, przybrudzenie/zakurzenie, poza tym bez zastrzeżeń. Cena 35 życzenie wysyłam więcej zdjęć, co sugeruję w przypadku wszelkiego rodzaju wątpliwości związanych z zakupem. Cena przesyłki zgodna z tabelą opłat Poczty Polskiej. Na wpłatę czekam 3 dni roboczych. W przypadku braku informacji o wpłacie, książka wraca na Allegro.
surowce metalurgiczne – rudy żelaza, metale nieżelazne (rudy miedzi, rudy cynku i ołowiu), rudy polimetaliczne (są domieszkami w rudach): srebro, kadm, kobalt, złoto, surowce skalne – granity, bazalty, porfiry, diabazy, wapienie, margle, dolomity, gipsy, anhydryty, kaolin, glinki ceramiczne, iły ceramiczne, piaski szklarskie,
Rudka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Rudka. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego. Na początku lat 90. miejscowość należała do gminy Brańsk, następnie stworzono osobną gminę, z siedzibą w tej miejscowości. Na pobliskich terenach odkryto ślady osadnictwa z epoki: kamienia (Brańsk, Mień), brązu (Brańsk, Mień, Niemyje), wczesnego żelaza (Brańsk) i okresu wpływów rzymskich (Brańsk, Mień). W XII i XIII w. przybywali tu osadnicy zachodnio- i wschodniosłowiańscy oraz w mniejszym stopniu bałtyjscy. We wsi zlokalizowano dwa kurhany, które być może są związane z wczesnośredniowiecznym osadnictwem słowiańskim. Nazwa wsi pochodzi prawdopodobnie od pokładów rudy żelaza zalegającej nad Nurcem. Być może zamieszkali tu osadnicy, zwani rudnikami lub, że to sącząca się z torfu rdzawa woda, dała powód do nazywania tego obszaru Rudka. Wieś założona zapewne w II połowie XIV w. W tym czasie z Mazowsza przybyli tu osadnicy, głównie drobna szlachta, ale i chłopi. Wykształciły się wówczas tzw. dobra rudzkie. Rudkę wymieniono w dokumentach w 1451 r. w kontekście granicy z wsią Koce. W tym czasie dobra rudzkie posiadała zapewne Kordula Korczewska i jej syn Stanisław. Po jej śmierci w roku 1481 powstał spór między Stanisławem Korczewskim i jego siostrą Fedką vel Anną z Korczewskich Dowojnowicz. 6 czerwca 1485 r. przed urzędem ziemskim w Drohiczynie Fedka, z mężem Jakubem, starostą drohickim zrzekła się praw do dóbr dziedziczonych po rodzicach, w zamian za zadośćuczynienie. W następnym roku Stanisław występuje jako jedyny pan na Rudce z prawem kolatorskim miejscowego kościoła. Właściciele wsi: * Korczewscy herbu Prus (1434-1505) * Hlebowiczowie herbu Leliwa (1505-1560) * Maciej Kłoczko herbu Ogończyk, wojewoda witebski, starosta żmudzki (1538-1543)
Wytwarzanie. Blok rudy żelaza może być stworzony z dziewięciu sztuk rudy żelaza ułożonych w stole rzemieślniczym. Może zostać przetworzony z powrotem w rudę żelaza poprzez wytwarzanie. Blok ten jest raczej sposobem na skompresowane przechowanie rudy żelaza, aniżeli materiałem budowlanym. Składniki.
Dodatkowe zdolności przeładunkowe "Na ten rok zakontraktowanych jest 10,5 mln ton węgla, który ma przypłynąć do Polskich portów, ale udało się wygospodarować dodatkowe 4,5 mln ton zdolności przeładunkowych" - poinformował wiceminister. Wskazał, że najwięcej zakontraktowano do portu Szczecin-Świnoujście oraz do portu w Gdańsku. Nie będzie problemu z przyjęciem i wyładunkiem "Czekamy teraz na gestorów ładunków, aby te dodatkowe moce przerobowe naszych portów wypełnić kontraktami. Aby cała operacja przebiegła sprawnie pod względem logistycznym potrzebujemy szeregu informacji. Np. kiedy przypłyną statki, jakiej będą ładowności, jakiej długości etc. Współpraca z naszymi spółkami węglowymi i energetycznymi układa się bardzo dobrze, dlatego jestem przekonany, że cały projekt zakończy się sukcesem. Na poziomie operacyjnym role koordynatorów pełnią zarządy portów. Nie będzie problemu, żeby węgiel przyjąć w porcie i go wyładować" - dodał. Pieniądze to nie wszystko - Krzysztof Pietraszkiewicz Współpraca między portami bałtyckimi Grzegorz Witkowski zapewnił o dobrej współpracy pomiędzy zarządami wszystkich polskich portów bałtyckich oraz między operatorami w portach. Podkreślił, że operatorzy rozumieją powagę sytuacji. Wiele podmiotów będzie zainteresowanych przewozem węgla w głąb kraju - przyznał. Wiceminister dementuje medialne doniesienia Wiceminister infrastruktury odniósł się także do ostatnich doniesień medialnych w których twierdzono, że polskie porty nie poradzą sobie z przeładunkiem dodatkowych ilości węgla. "Informacje o tym, że porty nie są w stanie przeładować dodatkowych ilości węgla, są nieprawdziwe. Rokrocznie pobijamy kolejne rekordy w przeładunkach. Jeśli w ubiegłym roku polskie porty przeładowały 113 mln ton towarów, to są w stanie przeładować o kolejne 7 czy 8 mln ton więcej" - podkreślił. Przeładunki zboża i rud żelaza z Ukrainy Poinformował, że w tym roku przeładunki wzrosną po raz kolejny. "Zwiększone są przeładunki zboża z Ukrainy czy rudy żelaza z Ukrainy, ponieważ porty ukraińskie na Morzu Czarnym zostały zablokowane" - stwierdził. Witkowski wskazał, że w samym porcie Szczecin-Świnoujście powinno zostać przeładowanych ponad 520 tys. ton samej rudy (w tym rudy żelaza i niklu w tym roku) z Ukrainy. Towary w portach przeładowywane są przez operatorów, którzy mają swoje stawki dzierżawne, mają umowy długoterminowe, urządzenia wyładowcze i załadowcze - przypomniał wiceminister. Najważniejsze jest planowanie "Najważniejsze, jeśli chodzi o przeładunki w portach, jest planowanie, aby statki były rozładowywane na czas, ponieważ ich postój na redzie w oczekiwaniu na rozładunek czy załadunek generuje dodatkowe koszty" - podkreślił Witkowski. Sonda Czy rozumiesz, dlaczego węgiel jest obecnie tak drogi?
Aion Bank rozpoczyna działalność w Polsce i do końca 2021 roku chce mieć 30 tys. użytkowników. Na początku bank skupi się na ofercie depozytowej dla klientów indywidualnych, a do końca roku wejdzie w segment pożyczek gotówkowych i przedstawi ofertę dla firm - Karol Sadaj, Country Head Aion Banku w Polsce.
Rudy żelaza, tytanu i wanadu.. 2013-10-21, godz. 15:08 Rudy żelaza, tytanu i wanadu W Polsce w XX wieku prowadzono wydobycie rud żelaza w wielu kopalniach w rejonach: częstochowskim, kieleckim i łęczyckim. Były to rudy żelaza występujące w skałach osadowych w postaci syderytów lub piasków żelazistych. Zasoby osadowych rud żelaza zostały skreślone z krajowego bilansu zasobów kopalin decyzją Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa już w 1994 roku, gdyż parametry tych złóż nie spełniają warunków dla rud bilansowych. Od tego czasu w Polsce brak jest opłacalnych do eksploatacji złóż rud żelaza. W suwalskim proterozoicznym masywie zasadowym występują złoża wanadonośnych rud magnetytowo-ilmenitowych. Zostały one udokumentowane w latach 70-tych, na głębokości 850-2 300 m. Dla tych złóż w 1996 roku zostały na nowo opracowane i przyjęte kryteria bilansowości, na podstawie których zasoby złóż Krzemianka i Udryńzostały wówczas zakwalifikowane jako pozabilansowe ze względu na niskie zawartości metali, a głównie wanadu (średnio w złożu 0,26-0,31 % V2O5) i głębokość udokumentowania. Aktualnie rudy magnetytowo-ilmenitowe mogą budzić zainteresowanie głównie jako surowiec wanadu. Wg oceny M. Niecia(*) brzeżna zawartość ekwiwalentna V2O5 w rudzie bilansowej powinna wynosić 0,73 % - przy takim kryterium zasoby złóż suwalskich wynosiłyby 1 % zasobów wcześniej udokumentowanych. Odkrycia znacznych zasobów tego typu złóż na świecie, płytko występujących na wychodniach, szczególnie w RPA, wskazuje, że ewentualne zagospodarowanie rud suwalskich nie może być brane pod uwagę w przewidywalnej przyszłości. Wg cytowanego autora, uznanie tych rud „nawet za pozabilansowe wydaje się oceną zbyt optymistyczną. Ewentualna eksploatacja jest oceniana jako wybitnie konfliktowa. Należy je traktować jako interesujący obiekt geologiczny, bez znaczenia praktycznego”. W tym stanie, w Polsce, praktycznie brak jest złóż rud żelaza. Udokumentowane małe złoże darniowych rud żelaza Dębe Małe o zasobach 8 tys. t przeznaczone jest do innych zastosowań niż metalurgia żelaza, a m. in. do oczyszczania gazów przemysłowych jako sorbent siarkowodoru, dwutlenku węgla i organicznych związków siarki oraz w innych dziedzinach w ochronie środowiska. Opracował: Stanisław Z. Mikulski (*)Nieć M., 2003 – Ocena geologiczno-gospodarcza złóż wanadonośnych rud tytanomagnetytowych masywu suwalskiego. Gospodarka Sur. Min., t. 19 z. 2, str. 5 – 28. Wyd. IGSMiE PAN Kraków. źródło: Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy
awB0. x4ginfyb96.pages.dev/227x4ginfyb96.pages.dev/82x4ginfyb96.pages.dev/150x4ginfyb96.pages.dev/331x4ginfyb96.pages.dev/244x4ginfyb96.pages.dev/379x4ginfyb96.pages.dev/63x4ginfyb96.pages.dev/202x4ginfyb96.pages.dev/255
rudy żelaza w polsce mapa
